Web Analytics Made Easy - Statcounter

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما؛ به نقل از وبگاه اسپکترم (spectrum)، با توجه به تلاش کشور‌ها برای ایجاد ظرفیت‌های انرژی تجدیدپذیر در قالب انرژی خورشیدی و بادی، نیاز به سیستم‌های ذخیره بلندمدت انرژی که می‌توانند شبکه را در زمان‌های متناوب پشتیبانی کنند، افزایش می‌یابد.
راه حل‌های مبتنی بر باتری لیتیوم یون برای این منظور عرضه شده است، اما با هزینه‌های بالای ذخیره انرژی ۴۰۵ دلار برای هر کیلووات ساعت مواجه است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

محققان MIT در مقاله‌ای مطرح کردند؛ اگر تغییر به انرژی‌های تجدیدپذیر محقق شود، این هزینه‌ها باید به ۲۰ دلار به ازای هر کیلووات ساعت کاهش یابد.
باتری‌های سنتی با استفاده از الکترود‌های جامد و الکترولیت مایع ساخته می‌شوند. این اجزاء متعاقباً نیاز به تفکیک به واحد‌های جداگانه از طریق اجرای غشا‌ها و جداکننده‌ها را دارند.
در طول فرآیند تقویت باتری ها، یون‌ها به داخل و خارج الکترود‌ها مهاجرت می‌کنند که منجر به انبساط و انقباض این اجزا می‌شود. در طی چرخه‌های متعدد، این فعالیت منجر به خراب شدن مواد به کار رفته و کاهش ظرفیت باتری می‌شود. به همین دلیل است که باتری‌های لیتیوم یون طول عمر محدودی دارند.
با این حال، مفهوم فلز مایع به اجزای کمتری نیاز دارد، در نتیجه کاهش قابل توجه هزینه را خواهیم داشت.
طراحی باتری فلز مایع شامل سه لایه مجزا از مایع است که به دلیل تفاوت در چگالی آن‌ها روی یکدیگر قرار می‌گیرند. متراکم‌ترین آن آنتیموان مذاب است که به عنوان کاتد عمل می‌کند، در حالی که سبک‌ترین آن، کلسیم است که به عنوان آند عمل می‌کند. پل زدن بین آن‌ها توسط محلول نمک کلرید کلسیم است که به عنوان الکترولیت عمل می‌کند انجام می‌شود.
در فاز تخلیه، آند، یون‌های کلسیم را آزاد می‌کند که به سمت کاتد مهاجرت می‌کنند و در نتیجه یک آلیاژ کلسیم-آنتیموان ایجاد می‌شود. در طول این فرآیند تخلیه، ترمینال منفی به طور کامل مورد استفاده قرار می‌گیرد و متعاقباً در چرخه شارژ بعدی بازسازی می‌شود.
هزینه ذخیره سازی انرژی پیش بینی شده حدود ۲۰۰ دلار در هر کیلووات ساعت است که تقریباً ۵۰ درصد کمتر از هزینه ذخیره سازی باتری لیتیوم-یون است. با این حال، این رقم با هدف نهایی آن‌ها برای هزینه ذخیره انرژی فاصله زیادی دارد.

منبع: خبرگزاری صدا و سیما

کلیدواژه: فناوری

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.iribnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری صدا و سیما» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۴۷۵۴۲۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

پافشاری بر پدیده «اوج نفت» هرج و مرج انرژی را تشدید می‌کند

دبیرکل اوپک در مقاله‌ای نوشت به جای سخن گفتن از پایان عصر نفت و پافشاری بر آن باید بر کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای تمرکز کرد.

به گزارش خبرگزاری رویترز، هیثم الغیص به‌تازگی در مقاله‌ای برای نشریه «میس» نوشت: پایان عصر نفت موضوعی غیرقابل تحقق است، زیرا سرعت رشد تقاضای انرژی به‌گونه‌ای پیش می‌رود که انرژی‌های جایگزین‌ در مقیاسی نیستند که بخواهند جای نفت را در سبد مصرف انرژی جهان بگیرند از این رو باید به جای کاهش مصرف نفت، تمرکز را بر کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای در فرآیند تولید سوخت‌های فسیلی گذاشت.

وی افزود: روند نگران‌کننده‌ای درباره روایت‌های موجود درباره مصرف نفت وجود دارد که در آنها از عبارت‌هایی مانند پایان عصر نفت استفاده می‌کنند و این موضوع می‌تواند به هرج و مرج در حوزه انرژی دامن بزند.

الغیص در مقاله‌ای که نشریه میس در شبکه اجتماعی ایکس (X) به اشتراک گذاشت، نوشت: اگر در نتیجه کاهش سرمایه‌گذاری‌ها عرضه کاهش یابد، در حالی که تقاضا برای نفت همچنان افزایش یابد، همان‌طور که امروز شاهد چنین روندی هستیم، چه اتفاقی رخ می‌دهد؟

وی ادامه داد: واقعیت این است که پایان عصر نفت محقق‌شدنی نیست.

سازمان کشورهای صادرکننده نفت (اوپک) بر این باور است که مصرف نفت در دهه‌های آینده همچنان رو به افزایش خواهد بود، در حالی که آژانس بین‌المللی انرژی پیش‌بینی می‌کند تقاضا برای نفت تا سال ۲۰۳۰ میلادی به اوج خود می‌رسد.

الغیص در مقاله‌ای برای «میس» نوشت: صنعت نفت در فناوری‌هایی مانند استفاده از جذب کربن و ذخیره‌سازی، هیدروژن پاک و جذب مستقیم هوا سرمایه‌گذاری می‌کند، بنابراین این شرایط نشان از این دارد که امکان کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای در فرآیند تولید نفت مورد نیاز جهان فراهم است.

وی در این مقاله آورده است: جهان در دو دهه اخیر بیش از ۹.۵ تریلیون دلار در زمینه دوره گذار به انرژی کم‌کربن سرمایه‌گذاری کرده است، با این حال انرژی‌های بادی و خورشیدی هنوز هم تنها کمتر از ۴ درصد از انرژی مورد نیاز جهان را تأمین می‌کنند و خودروهای برقی ضریب نفوذ جهانی بین ۲ و ۳ درصد دارند،

به گفته الغیص، واقعیت این است که بسیاری از انرژی‌های جایگزین‌ها نمی‌توانند جایگزین نفت در مقیاس لازم شوند، یا در بسیاری از مناطق مقرون به‌صرفه نیستند.

دیگر خبرها

  • دردسرهای افزایش بیش‌ از حد انرژی‌های تجدیدپذیر برای آینده
  • دردسرهای افزایش بیش‌ازحد انرژی‌های تجدیدپذیر برای آینده
  • ارسال بیش از ۳۰ میلیون لیتر سوخت مایع به نیروگاه سبلان اردبیل
  • غنی‌ترین منابع طبیعی کلسیم
  • پافشاری بر پدیده «اوج نفت» هرج و مرج انرژی را تشدید می‌کند
  • یک گرم چای سنواتی هم تاکنون در چرخه مصرف قرار نگرفته است
  • چای سنواتی تاکنون در چرخه مصرف قرار نگرفته است
  • تیغ شدت مصرف انرژی روی گلوی اقتصاد ایران
  • پیامک سازمان آب به شهروندان برای ذخیره آب چه معنایی دارد؟
  • پشت صحنه پیامک «آبفا»